1) Definicja internetu
INTERNET zwany także „siecią” jest rozległą siecią komputerową łączącą ze sobą miliony komputerów. Stanowi szybki i skuteczny sposób rozsyłania informacji po całym świecie.
Aby włączyć się do Internetu trzeba dysponować komputerem wyposażonym w modem i przyłączonym do sieci telefonicznej. Za jego pomocą można przesyłać wiadomości do innych użytkowników, uczestniczyć w elektronicznych dyskusjach, przesyłać pliki komputerowe, a także odnajdywać informacje dotyczące przeróżnych zagadnień.
Niektórzy specjaliści twierdzą, że Internet stopniowo odmieni sposób pracy i tryb życia ludzi. Internet składa się z połączonych wielu mniejszych sieci komputerowych, należących do instytucji gospodarczych, uniwersytetów, placówek naukowych, organizacji rządowych i wielu innych, nie pomijając firm zajmujących się świadczeniem usług internetowych..
Internet w Polsce
W sobotę 17 sierpnia 1991 roku Rafał Pietrak, pracownik Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, wysłał pierwszą internetową wiadomość. Odebrano ją w Kopenhadze.
Nie jesteśmy wcale zapóźnieni. Internet powstał w latach 80. XX wieku na potrzeby CERN, jako jego wewnętrzna sieć. Pierwsza firma komercyjna pojawiła się online dopiero w sierpniu 1991 roku. A wtedy do sieci podłączyła się także Polska!
W sobotę 17 sierpnia 1991 roku Rafał Pietrak, pracownik Wydziału Fizyki Uniwersytetu Warszawskiego, wysłał pierwszą internetową wiadomość. Odebrano ją w Kopenhadze. Tak rozpoczęła się przygoda, której częścią jest portal Polskieradio.pl.
Nie byliśmy wcale zapóźnieni. Internet powstał w latach 80. XX wieku na potrzeby CERN, jako jego wewnętrzna sieć. Pierwsza firma komercyjna pojawiła się online dopiero w sierpniu 1991 roku. A wtedy do sieci podłączyla się także Polska!
Uruchomienie internetu w Polsce kosztowało 435 mln starych złotych, czyli 43,5 tys. dzisiejszych. Taką dotację dostali naukowcy z Uniwersytetu Warszawskiego od Komitetu Badań Naukowych, aby połączyć sieci z kilku różnych uczelni i podłączyć je do sieci istniejącej zagranicą. Tak powstał polski internet. W sierpniu 1991 roku Rafał Pietrak miał zademonstrować, że połączenie się powiodło. – Mówi się, że był to pierwszy e-mail. Ale tak naprawdę to nie była żadna wiadomość, tylko połączenie kabelków, dzięki którym udało nam się nawiązać kontakt z Uniwersytetem Kopenhaskim – mówi „DGP” Pietrak. Połączenie trwało zaledwie minutę, ale zmieniło Polskę na zawsze.
W styczniu 1992 roku w Polsce było już 2 tys. internautów. Tylko naukowców i pracowników uczelni. Do 1994 roku polski Internet był prawie wyłącznie siecią akademicką. Jedynym operatorem Internetu w Polsce była Naukowa i Akademicka Sieć Komputerowa, działająca początkowo w ramach Uniwersytetu Warszawskiego, a od 1993 roku do dziś jako samodzielna jednostka. Od 1993 roku firma teleinformatyczna ATM jako pierwsza w Polsce (pod marką IKP, Internet Komercyjny w Polsce) sprzedawała przedsiębiorstwom dostęp do sieci. Potem takich firm było już coraz więcej: Polbox, wreszcie Telekomunikacja Polska, która w 1996 roku uruchamia osławiony numer 0-20-21-22, czyli połączenie do internetu za pomocą modemu i linii telefonicznej (kto pamięta dzisiaj pisk modemu?). – Połączenia się rwą, są drogie, trzeba płacić za impulsy co trzy minuty, a strony ładują się czasem kilkanaście, ale internet zagościł już w domach – wspomina Marek Hołyński, wiceprezes Polskiego Towarzystwa Informatycznego. Ludzie chcą mieć dostęp do sieci - pod koniec 1995 roku w Polsce jest już pół miliona internautów.
WP, OptimusNet i Tlen - pierwsi giganci
W 1995 roku na Politechnice Gdańskiej czterech młodych naukowców, Leszek Bogdanowicz, Damian Woźniak, Marek Borzestowski i Jacek Kawalec, tworzy katalog ciekawych internetowych adresów. Tak powstaje Wirtualna Polska. Już po kilku miesiącach od startu WP jest bardzo popularna, ma prawie 10 tys. wejść dziennie! Na odpowiedź nie trzeba długo czekać – w 1996 roku Roman Kluska opracowuje w Krakowie podstawy portalu OptimusNet, czyli Onetu.
Co na to Warszawa? Trzech studentów Szkoły Głównej Handlowej: Jacek Świderski, Michał Brański i Krzysztofa Sierota w 1999 roku zakładają firmę. – Pierwszą usługą, z którą wystartowaliśmy jeszcze na III roku studiów, był system darmowych kont pocztowych. Zainspirowały nas doświadczenia z uczelni, niewygoda związaną z ówczesnymi formami dostępu do konta e-mail. Nie było w tym nic zaplanowanego, ale zwyczajna ludzka złość – wspomina Brański. Wkrótce system kont e-mailowych obudowują dodatkowymi usługami i tak powstaje O2.pl. Kilka miesięcy później znowu atakuje Kraków. RMF FM i Comarch tworzą Interię.pl.
I nas dotknął boom internetowy i szał „dotcomów”. 1 kwietnia 1999 roku rusza księgarnia internetowa Merlin.pl, a 13 grudnia portal aukcyjny Allegro.pl – to polskie odpowiedzi na Amazon i eBay.
11 stycznia 2001 roku Telekomunikacja Polska uruchamiłą Neostradę, umożliwiając klientom stały dostęp do sieci. – To rewolucja. Koniec zrywanych połączeń, koniec impulsów. W domach może być wreszcie stały dostęp do sieci – tłumaczy Hołyński. – Internet staje się coraz mniej elitarny, a biznes zaczyna poważnie patrzeć na nowe medium – dodaje Sobolewski.
Kiedy internauci nauczyli się wydawać pieniądze w sieci, banki postanowiły oddać im kontrolę nad własnymi oszczędnościami. W 1998 roku trend ten rozpoczął Powszechny Bank Gospodarczy z Łodzi, a w listopadzie 1999 roku bank Pekao SA otworzył Eurokonto WWW. Ale prawdziwą rewolucją było wirtualne konto w mBanku: – Nie wierzono w jego sukces – mówi Marek Hołyński. – Dziwiono się: jak to, wszystkie pieniądze tylko w sieci, bez normalnych oddziałów. To się w Polsce nie przyjmie.
Przyjęło się. Dzisiaj większość z nas ma konto internetowe, a do banku zagląda tylko wówczas, kiedy naprawdę musi.
Także i u nas pękały spekulacyjne bański, a portale plajtowały. W 2001 roku Ahoj.pl, Arena.pl i Yoyo.pl. Podobny los spotkał Poland.com i należący do TP Internet Portal.pl, który przejęła Wirtualna Polska. Sama WP w 2004 roku znalazła się na skraju bankructwa. Kryzys nie dotknął O2, świetnie szło (i idzie) też Onetowi.
Nadchodziła jednak kolejna rewolucja. 23-letni Maciej Popowicz w 2006 roku wpadł postanowił skopiować amerykański serwis Classmates.com. 11 listopada 2006 pojawia się serwis Nasza Klasa. W ciągu roku konta na w tym serwisie zakłada 5 mln osób, po trzech latach jest ich już ponad 11 mln. Na O2.pl, śladem amerykańskich serwisów plotkarskich, pojawia się Pudelek.pl. Początkowo wykpiwany, szybko staje się hitem. W 2009 roku ten sukces powtarzają Demotywatory.pl.
Jednak, jak wynika z badań firmy Cisco (2010), Internet w Polsce ciągle jest dobrem rzadkim. Łączy w Polsce rzeczywiście wciąż jest jak na lekarstwo, w dodatku nie są szybkie. W 2009 roku dostęp do internetu stacjonarnego miało u nas 13,5 proc. obywateli. W całej UE gorsza była tylko Rumunia, i to zaledwie o 0,5 proc.
Ostatnie lata to rosnąca popularność internetu komórkowego. Jak podaje UKE, całkowity wzrost popytu na stacjonarne usługi szerokopasmowe w latach 2010 - 2012 wyniesie od 1,1 miliona do 1,5 miliona dostępów, a popyt na usługi mobilnego dostępu szerokopasmowego może spowodować wzrost tego segmentu rynku o kolejny 1 milion dostępów.
(ew/forsal.pl/gazeta.biz/UKE)Internet powstał w latach 80. XX wieku na potrzeby CERN, jako jego wewnętrzna sieć. Pierwsza firma komercyjna pojawiła się online dopiero w sierpniu 1991 roku. A wtedy do sieci podłączyła się także Polska!Uruchomienie internetu w Polsce kosztowało 435 mln starych złotych, czyli 43,5 tys. dzisiejszych. Taką dotację dostali naukowcy z Uniwersytetu Warszawskiego od Komitetu Badań Naukowych, aby połączyć sieci z kilku różnych uczelni i podłączyć je do sieci istniejącej zagranicą. Tak powstał polski internet. W sierpniu 1991 roku Rafał Pietrak miał zademonstrować, że połączenie się powiodło. – Mówi się, że był to pierwszy e-mail. Ale tak naprawdę to nie była żadna wiadomość, tylko połączenie kabelków, dzięki którym udało nam się nawiązać kontakt z Uniwersytetem Kopenhaskim – mówi „DGP” Pietrak. Połączenie trwało zaledwie minutę, ale zmieniło Polskę na zawsze.
Uruchomienie internetu w Polsce kosztowało 435 mln starych złotych, czyli 43,5 tys. dzisiejszych. Taką dotację dostali naukowcy z Uniwersytetu Warszawskiego od Komitetu Badań Naukowych, aby połączyć sieci z kilku różnych uczelni i podłączyć je do sieci istniejącej zagranicą. Tak powstał polski internet. W sierpniu 1991 roku Rafał Pietrak miał zademonstrować, że połączenie się powiodło. – Mówi się, że był to pierwszy e-mail. Ale tak naprawdę to nie była żadna wiadomość, tylko połączenie kabelków, dzięki którym udało nam się nawiązać kontakt z Uniwersytetem Kopenhaskim – mówi „DGP” Pietrak. Połączenie trwało zaledwie minutę, ale zmieniło Polskę na zawsze.
2) World Wide Web
WWW (World Wide) to najszybciej rozrastająca się część Internetu. Pozwala skorzystać z informacji zgromadzonych w komputerach podłączonych do Internetu. Aby przejrzeć zasoby WWW, trzeba mieć dostęp do odpowiedniego programu zwanego przeglądarką sieciową. Za pomocą kliknięć myszą wydaje się dyspozycje dotyczące poszukiwania i wyświetlania na ekranie komputera pożądanych danych.
3) Zagrożenia przy pracy w Internecie
Umiejętność właściwego korzystania z komputera i
internetu, dokonywania wyboru i właściwej oceny materiałów pisanych,
filmowych, zasobów informacyjnych internetu,programów komputerowych decydować będzie o naszej dalszej drodze przez wirtualny świat, w którym czyha na nas wiele niebezpieczeństw.Oto niektóre z nich:
- komputery są konkurencją dla bibliotek ( poprzez SMS, maile..itd. zapominamy często o gramatyce w naszym języku.)
- szybki sposób na zabicie czasu
- dostęp do pornografii
- uzależnienie
- hakerzy
- różne wirusy
- rozpowszechnianie nielegalnych treści
Większość osób nawiązując połączenie z Internetem, przegląda wiele
witryn WWW, wypełnia mnóstwo formularzy, nawiązuje kontakty z nieznanymi
im ludźmi, wymienia z nimi korespondencję. Nie uzmysławiamy sobie
jednak faktu, iż wiele stron WWW zbiera wiele informacji o nas m.in.
dane techniczne naszego komputera, rodzaj oprogramowania, nasze dane
osobowe z plików zawierających dane rejestracyjne różnorodnego
oprogramowania. Formularze, które wypełniamy z pełną beztroską
wykorzystywane są w najlepszym przypadku do celów marketingowych, co
skutkuje często zapychaniem naszej skrzynki e-mail oraz domowej skrzynki
pocztowej różnorakimi reklamówkami.
4) Uniform Resource Locator (URL)
Adres URL to ciąg tekstowy oznaczający jakieś miejsce, najczęściej plik. Adres składa się z protokołu i znaku dwukropka. Dalsza część zależy od wybranego protokołu.
- http: służy do oglądania stron internetowych i odbierania plików. Po http: występują 2 ukośniki /, nazwa serwera i ponownego ukośnika /. Następnie może być podany katalog lub/i plik na serwerze. Jeśli nie podamy pliku (sam katalog) to zostanie wczytany plik index.htm, index.html, index.php lub index.txt. Istnieje również protokół https:, który jest dodatkowo szyfrowany.
- ftp: to protokół służący do przesyłania plików. Po ftp: wpisujemy 2 ukośniki // a następnie podajemy użytkownika @ serwer (jak w przypadku adresów e-mail) lub tylko serwer. Następnie wskazujemy folder i plik oddzielając je ukośnikiem /. Jeśli nie podamy pliku (am katalog) to otrzymamy listę plików. Przykład:
ftp://maciek@serwer.pl/wakacje2000/zdjęcia/5.jpg
- file: służy do przeglądania plików i katalogów na twoim komputerze. po file: występują 3 ukośniki /// a następnie ścieżka do pliku i katalogu (mówiono o tym wcześniej) na przykład:
file:///c:\zdjęcia\5.jpg
Adres URL to adres, który wskazuje lokalizację pliku w internecie, na przykład www.example.com lub foo.example.com.Podczas
tworzenia bloga trzeba wybrać jego adres URL. Odwiedzający mogą uzyskać
dostęp do Twojego bloga, wpisując ten adres URL w pasku adresu w swoich
przeglądarkach.
Ponieważ w witrynie Blogspot istnieje już bardzo
dużo blogów, musisz wytężyć wyobraźnię i wypróbować kilka różnych
adresów URL, aby znaleźć taki adres, którego nikt jeszcze nie używa.
Format Twojego adresu URL będzie następujący: wybrananazwa.blogspot.com.Podczas
wybierania adresu URL swojego bloga pamiętaj, że możesz użyć tylko
liter, cyfr i łączników. Znaki specjalne, takie jak $, #, & są
niedozwolone.
5) Domain Name System (DNS) - system nazw domenowych
Jest to system serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa obsługująca rozproszoną bazę danych adresów sieciowych. Pozwala na zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki DNS nazwa mnemoniczna, np. pl.wikipedia.org jest tłumaczona na odpowiadający jej adres IP, czyli 91.198.174.232
DNS to złożony system komputerowy oraz prawny. Zapewnia z jednej strony rejestrację nazw domen internetowych i ich powiązanie z numerami IP.
Z drugiej strony realizuje bieżącą obsługę komputerów odnajdujących
adresy IP odpowiadające poszczególnym nazwom. Jest nieodzowny do
działania prawie wszystkich usług sieci Internet
6) Host
Host może oznaczać :
- Komputer podłączony do sieci komputerowej używającej protokołu komunikacyjnego TCP/IP, posiadający adres IP. Jeżeli użytkownik komputera łączy się z siecią komputerową, to karta sieciowa lub modem jego komputera otrzymuje adres IP i wtedy staje się hostem. W tym znaczeniu host jest dowolną maszyną, uczestniczącą w wymianie danych poprzez sieć komputerową, np. poprzez Internet.
- Komputer podłączony do sieci komputerowej łączem stałym, posiadający stały adres IP, udostępniający usługi sieciowe użytkownikom łączącym się z nim za pomocą swoich komputerów i umożliwiający im m.in. pracę w trybie terminalowym. Komputer użytkownika nazywany jest wtedy zdalnym terminalem, (ang.) remote terminal. Powszechną praktyką jest współistnienie na jednym hoście wielu usług, tj. obok usług umożliwiających pracę terminalową, np. telnet i SSH, także usług typu klient-serwer, najczęściej WWW i FTP. W tym znaczeniu, pojęcie host oznacza to samo co serwer,
tym bardziej, że obecnie na większości tak rozumianych hostów, poza
wewnętrznymi sieciami większych instytucji, usługi terminalowe, ze
względów bezpieczeństwa, nie są dostępne.
- W publikacjach anglojęzycznych, termin host używany jest w określeniu "to host", czyli dostarczać infrastrukturę dla usług sieciowych. Przykładowo, wyrażenia: "to host Web server" lub "hosted by", mogą odnosić się do firmy zapewniającej sprzęt komputerowy, oprogramowanie oraz miejsce dla stron internetowych klienta.
7) Odsyłacze
Odsyłacze nazywane często hiperłączami, łączami hipertekstowymi
czy też odnośnikami są chyba najbardziej charakterystycznym elementem
dokumentów HTML. Umożliwiają powiązanie między dokumentami znajdującymi
się na tym samym serwerze, w tym samym mieście, kraju czy nawet
kontynencie. Odsyłacz jest niczym innym, jak wskazaniem jakiegoś innego
miejsca. Kliknięcie na takim wskazaniu przenosi użytkownika do
docelowego miejsca, przy czym może to być miejsce na tej samej stronie,
na innej stronie znajdującej się w ramach tego samego, złożonego
dokumentu, a nawet na stronie z drugiego końca świata. Użytkownik
najczęściej nawet nie wie, że powiązane ze sobą tematycznie informacje
znajdują się w miejscach oddalonych od siebie nawet o tysiące
kilometrów. Najważniejsze jest ich tematyczne powiązanie, a nie
lokalizacja. W dokumencie możemy zamieszczać odsyłacze do różnych typów
plików. Najczęściej są to dokumenty HTML, choć równie dobrze mogą to być
pliki tekstowe (TXT), obrazki GIF lub JPG, pliki dźwiękowe WAV, MID, AU
czy AIFF, dokumenty Worda, itp.
8) Adres IP,Maska sieciowa, Brama, servery DNS
Adres IP
Prawdopodobnie każdemu z nas
obiło się kiedyś o uszy słowo Internet. Jednak mało kto wie co termin
ten tak naprawdę oznacza. Otóż pojęcie Internet wywodzi się z
angielskiej nazwy „Inter Network”, co w wolnym tłumaczeniu na język nasz
ojczysty oznacza mniej więcej „Sieć sieci”.
Jak prawie wszystko techniczne na świecie, pomysł na komunikację w
sieci wziął się zza ogrodzeń z drutem kolczastym, gdzie ówcześni
naukowcy nie mieli ograniczeń finansowych takich jak są teraz. Na
początku, oprócz chaosu, istniały pojedyncze sieci. Należy przez to
rozumieć, że funkcjonowały grupy komputerów połączone ze sobą kablami
transmisyjnymi w różnych lokalizacjach (sieci lokalne, LAN),
które nie miały najmniejszej możliwości komunikacji ze sobą. W miarę
upływu czasu i wzrostu zapotrzebowania na nowe systemy komunikacyjne,
pojedyncze sieci połączono w mniejsze grupy. Następnie opracowano
sposoby na komunikacje między tymi sieciami, tworząc tym samym tzw.
sieci rozległe (WAN). Pomysłów na protokoły komunikacyjne czyli pewne
zasady rządzące tymi sieciami było wiele. Aktualnie najczęściej
spotykanym protokołem zarówno w starych, jak i nowych projektach i
przedsięwzięciach telekomunikacyjnych jest IP (ang. Internet Protocol).
Powtórzmy – protokół IP to definicje zasad, które rządzą w komunikacji między dwoma lub więcej urządzeniami w sieci.
Adres IP służy do identyfikacji urządzeń w sieci.
Maska sieciowa
Maska sieciowa jest stosowana, aby rozpoznać czy adres
IP z którym próbujemy się skontaktować należy do tej samej sieci co
nasz, czy do innej. Pomaga sprawdzić która część adresu IP to numer
sieci a która jest numerem hosta.
Brama
Brama sieciowa (ang. gateway) – maszyna podłączona do sieci komputerowej, za pośrednictwem której komputery z sieci lokalnej komunikują się z komputerami w innych sieciach.
W sieci TCP/IP domyślna brama (sieciowa)oznacza router, do którego komputery sieci lokalnej mają wysyłać pakiety o ile nie powinny być one kierowane w sieć lokalną lub do innych, znanych im routerów.
W typowej konfiguracji sieci lokalnej TCP/IP wszystkie komputery
korzystają z jednej domyślnej bramy, która zapewnia im łączność z innymi
podsieciami lub z Internetem.
Servery DNS
DNS (ang. Domain Names System ) jest systemem serwerów przechowujących dane na temat adresów domen.
Dzięki istnieniu serwerów DNS, użytkownicy Internetu mogą posługiwać
się adresami WWW w postaci łatwej do przyswojenia (złożonymi z liter
i cyfr), gdyż DNS "tłumaczy" je na ciąg znaków rozpoznawanych przez sieć
komputerową, czyli na ciąg cyfr. Przykładowo, domena nazwa.pl jest "tłumaczona" na 85.128.128.36 .
DNS to także protokół komunikacyjny opisujący metodę łączenia się klientów z serwerami DNS.
9) Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP)
Co to jest DHCP?
DHCP jest usługą umożliwiającą dynamiczne przydzielanie
adresów IP (z zadanej puli) komputerom w sieci LAN podczas
konfiguracji w tych komputerach stosu TCP/IP przez jądro systemu lub
skrypty startowe (czyli praktycznie przy każdym uruchomieniu
komputera). Zajmuje się tym komputer noszący nazwę serwera DHCP.
Umożliwia to zwolnienie administratora sieci od przydzielania ręcznie
adresów statycznych IP każdemu z komputerów z osobna.
Takie działanie nie wyklucza jednak przydzielania
adresów statycznych (również tych rozdzielanych przez serwer - co
oznacza, że komputerowi przydzielany jest zawsze taki sam, z góry
określony adres IP).
10) Wireless App;ocation Protocol (WAP)
WAP - jest to
standard, dzięki któremu użytkownicy telefonów komórkowych wyposażonych w
przeglądarkę WAP, mają dostęp do zasobów sieciowych. Został on
opracowany w 1998 roku dzięki współpracy firm telekomunikacyjnych,
operatorów sieci telefonicznych, producentów oprogramowania oraz
telefonów komórkowych, którzy wyszli naprzeciw zapotrzebowaniom
użytkowników komórek pragnącym uzyskać dostęp do istotnych dla nich
informacji zawartych w sieci. Równolegle zaczęły powstawać inne twory
umożliwiające prawidłowe funkcjonowanie tej usługi a wśród nich między
innymi: język - WML, czyli uproszczona wersja HTML-u, czy też język
skryptów WML Script - uproszczona wersja
Javy.
Możliwości zastosowania WAP-u są bardzo szerokie, ale do najważniejszych można tu zaliczyć np.
- wysyłanie i odbiór poczty e-mail,
- możliwość uzyskania najświeższych wiadomości z kraju i ze świata, notowań, giełdowych, kursów walut, prognozy pogody itp.
- możliwość składania zamówień na usługi i towary,
- dostęp do wszelkiego rodzaju rozrywki (np. dzwonki, tapety, logo, gry java,
horoskopy).
Aby móc korzystać z przeglądarki WAP, najpierw trzeba aktywować
usługę transmisji danych. W tym celu należy zadzwonić do Biura Obsługi
Klienta i uzyskać wszelkie informacje na ten temat. Następnie konieczna
jest konfiguracja naszego telefonu komórkowego,
dostępna także na naszej stronie.
Aktualnie
usługa WAP jest wykorzystywana najczęściej do
rozrywki, np. ściaganie polifonii, tapet czy gier java, także do wysyłki
i odbioru poczty
elektronicznej, ściągania na telefon. Aby mieć możliwość odbioru poczty
elektronicznej muszą być spełnione ku temu specjalne wymogi, do których
zaliczyć trzeba między innymi:
- taką możliwość musi zapewnić provider, na serwerze którego posiadamy konto pocztowe,
- jeżeli taka opcja istnieje musimy upewnić się czy jest ona darmowa - jeśli nie, konieczne jest wykupienie takiej usługi.
11) Cookies
Plik cookie (ciasteczko) – niewielka informacja tekstowa, wysyłana przez serwer WWW i zapisywana po stronie użytkownika w pliku cookie (zazwyczaj na twardym dysku).
Domyślne parametry ciasteczek pozwalają na odczytanie informacji w nich
zawartych jedynie serwerowi, który je utworzył. Ciasteczka różnych
rodzajów są stosowane najczęściej w przypadku liczników, sond, sklepów
internetowych, stron wymagających logowania, reklam i do monitorowania aktywności odwiedzających.
Mechanizm ciasteczek został wymyślony przez byłego pracownika Netscape Communications – Lou Montulliego.
Pliki cookie mogą zawierać rozmaite rodzaje informacji o użytkowniku
danej strony WWW i „historii” jego łączności z daną stroną (a właściwie
serwerem). Zazwyczaj wykorzystywane są do automatycznego rozpoznawania
danego użytkownika przez serwer, dzięki czemu może on wygenerować
przeznaczoną dla niego stronę. Umożliwia to tworzenie spersonalizowanych
serwisów WWW, obsługi logowania, „koszyków zakupowych” w internetowych
sklepach itp.
